Masailər dağa baş çəkdikləri zaman, daha əvvəl çoxalmayan, qüsursuz vəziyyətdə olan bir gənc qoyun olan bir qurban gətirirlər. Qoyunları dağda quru su çuxuru olan müəyyən bir ərazidə qoyurlar. Burada onlar gecə saatlarına qədər allahlarını tərənnüm edir və nəğmələr oxuyurlar. Səhəri səhər yuxudan duranda qoyunlar heç bir iz qoymadan yoxa çıxacaqdı. Bu qurbanları verən Masailərə dağdan çıxana qədər yemək yeməyə icazə verilmir. Bununla belə, özlərini tox hiss etdiklərini, hətta gedəndə ət və südü gəyirdiklərini iddia edirlər.
Masailər inanırlar ki, dağ tanrısı onlarla öz varlığı və onların eşitdiyi, lakin görə bilmədiyi sirli səsləri ilə ünsiyyət qurur. Onlar elə bilirlər ki, dağa ancaq qəlbi yaxşı adamlar baş çəkir, cadugərlər kimi pis adamlar isə tanrının qəzəbindən qorxur və ora getməyə cəsarət etmirlər. Camaatın ağsaqqalları dağa baş çəkməyə cəsarət etmədikləri üçün allahın qəzəbindən belə pis adamın ölməsi hadisəsinin baş vermədiyini bildirirlər.